Rozmowy na Tinderze a rozwój znajomości

Pamiętam ze swojego wczesnego doświadczenia na portalu randkowym, ale też z relacji klientów wynika, że od uzyskania dopasowania do umówienia się na randkę wiedzie czasami długa, a na pewno wyboista droga. Aż trudno często policzyć ile rozmów zostało rozpoczętych, ile z nich zakończyło się po serii pytań o prace lub studia albo utknęło w martwym punkcie z niewiadomego powodu. Można to jednak zmienić.

Z tekstu dowiesz się, czy jeśli dłużej i więcej z kimś piszemy, to nasze szanse na powodzenie znajomości są wyższe. Zwrócę też Twoją uwagę ma to, że treść wymienionych wiadomości ma znaczenie i można na ich podstawie ocenić czy relacja się rozwija. No i czy warto prowadzić rozmowę, w której tylko jedna osoba zadaj pytania i opowiada o sobie.

O czym nam powie analiza rozmowy na Tinderze

Takie pytanie, o to, czy początkowe rozmowy na Tinderze, a dokładnie ich długość, poziom intymności, podobieństwo rozmówców i wzajemność w udzielaniu informacji o sobie mają związek z rozwojem relacji, zadała sobie Anouk Hoefmans (2018). 

Autorka przeanalizowała prawie 200 rozmów osób badanych, pytając także o rozwój każdej z nawiązanej przez nich relacji. Przy czym ostatecznie w analizach uwzględniono dwa najczęściej pojawiające się rezultaty prowadzonych rozmów. Było to przeniesienie się na inną platformę (tutaj Whatsapp) oraz umówienie się na randkę.

Prowadź dłuższe rozmowy

Znaleziono niewielki związek między długością a wynikiem rozmowy na Tinderze. Oznacza to, że bardzo krótka rozmowa na Tinderze nie jest najbardziej korzystna dla pomyślnego wyniku relacji. Dzieje się tak, ponieważ użytkownicy Tindera nie poświęcają czasu na poznanie się. Z kolei bardzo długa wymiana wiadomości nie jest czymś typowym na portalu i aplikacji randkowej, ani korzystnym dla rozwoju znajomości. Uzasadniałam to już przy okazji innego tekstu, dostępnego tutaj.

Stopniowo poruszaj coraz bardziej osobiste tematy

Treść rozmowy również nie jest bez znaczenia. 

Im więcej tematów poruszamy i im bardziej się w nie zagłębiamy, tym poziom intymności nawiązywanej relacji wzrasta. Użytkownicy Tindera muszą osiągnąć pewny poziom intymności w rozmowie online, aby rozwinąć relację i ostatecznie spotkać się twarzą w twarz.

W przywoływanym badaniu nie wykazano, że można „przesadzić” z prowadzeniem osobistych rozmów, ale też z reguły w początkowych etapach rozwoju znajomości poruszamy raczej bezpieczne tematy. Co również ciekawe, wymiana emoji może być przydatnym narzędziem do budowania intymności pomiędzy potencjalnymi partnerami. Piszę o tym więcej w tekście o użyciu emoji na Tinderze.

Warto przyjrzeć się zestawieniu listy tematów zwiększających intymność i dzielenie się informacjami o sobie. Jest ono przedstawione na infografice. Może to być również wskazówka, jakie treści poruszać, kiedy chcemy uczynić naszą rozmowę bardziej osobistą. To zestawienie dostarcza nam też informacji, dzięki którym możemy zobaczyć na jakim etapie rozwoju znajomości się znajdujemy. Można jednak zastanawiać się, czy to zestawienie jest nadal aktualne, jednak wyszczególnione tematy wydają się być uniwersalne. O cyklu życia relacji pisałam w tym tekście, dokładnie opisując występujące w tabeli etapy.

Wzajemna otwartość prowadzi do rozwoju rozmowy

Wiemy już jakie tematy poruszać, ale dla kontynuowania rozmowy i rozwoju znajomości istotna jest wzajemność. 

Jest ona niezwykle ważna przy ujawnianiu informacji o sobie, kiedy otwartość jeden osoby prowadzi do otwartości partnera. Innymi słowy, to odpowiedź na czyjąś otwartość. Wzajemność w wymiarze otwartości ma znaczenie przy rozwoju rozmowy, czego przejawem może być przejście na inną platformę komunikacyjną. Nie zwiększa jednak naszych szans na randkę, ponieważ nie gwarantuje, że druga osoba nam się spodoba i będziemy chcieli spotkać się twarzą w twarz.

Jednak z prowadzenia własnych badań pamiętam, że jedna z kobiet powiedziała, że jeśli mężczyzna nie chce ujawniać informacji o sobie i też nie wykazuje zainteresowania jej osobą, to znaczy, że nie zależy mu na tej znajomości.

Jeśli ktoś nie pozwala się poznać i nie chce poznać nas, to trudno mówić o wzajemności i rozwoju jakiejkolwiek relacji.

Na randkę umawiamy się z osobami podobnymi do siebie

Z większą szansą na pójście na randkę wiązało się podobieństwo rozmówców, które nie przekładało się jednak na zmianę platformy komunikacyjnej. To dlatego, że wzajemność jest potrzebna, aby kontynuować wymianę wiadomości. 

Dopiero w trakcie prowadzonych rozmów ludzie odkrywają podobieństwa między sobą, dzięki czemu mogą stać się dla siebie atrakcyjni. Wówczas spotkanie twarzą w twarz pozwala to zweryfikować i dowiedzieć się, czy druga osoba jest potencjalnym partnerem.

Kilka wskazówek z praktycznego punktu widzenia

Przywołane wyniki mogą nam posłużyć dwojako.

Stanowią wskazówkę, w jaki sposób prowadzić rozmowę, ale też na podstawi jakich aspektów rozmowy ocenić szansę rozwoju nawiązanej znajomości. 

Jeśli chcesz uzyskać jak najlepsze możliwe rezultaty rozmowy to: prowadź dłuższe rozmowy, stopniowo poruszaj kolejne tematy, nie tylko powierzchownie o nie zahaczając, udzielaj informacji o sobie w odpowiedzi na to co napisała druga osoba, zadaj pytania (dlaczego warto, pisałam tutaj), daj się poznać, a podczas rozmów przyglądaj się temu, czy macie ze sobą coś wspólnego. Z kolei jednostronność komunikacji, brak wzajemności, powierzchowne poruszanie „typowych” tematów, brak czegoś, co byłoby dla was wspólne może być niepokojącym sygnałem, że ta znajomość może się zakończyć zanim umówicie się na randkę.

Wyniki badań przywoływane w artykule i jego treść powstała na podstawie:

  • Avtgis, T. A., West, D. V., & Anderson, T. L. (1998). Relationship stages: An inductive analysis identifying cognitive, affective, and behavioral dimensions of Knapp’s relational stages model. Communication Research Reports15(3), 280-287.
  • Hoefmans A. (2018) Talk Tinder to me : a content analysis of successful Tinder conversations. Master’s Thesis. Universiteit van Tilburg.
  • Jourard, S. M. (1971). Self-disclosure: An experimental analysis of the transparent self. New York: Wiley.
  • Knapp, M. L. (1978). Social intercourse: From greeting to goodbye. Allyn & Bacon, Incorporated


Źródło zdjęcia: Obraz Gerd Altmann z Pixabay

Etapy cyklu życia relacji nawiązanej offline vs. online

Od 1995 roku wzrasta odsetek osób, które poznały swoich partnerów online i nie jest to tylko alternatywa, ale także wyparcie tradycyjnych sposobów poznawania nowych osób. Wraz ze wzrostem znaczenia Internetu maleje natomiast nie tylko wpływ pośrednictwa rodziny, współpracowników, szkoły, sąsiedztwa i kościoła, ale także przyjaciół (M. J. Rosenfeld, R. J. Thomas 2012, s. 526–532). Mogłoby się zdawać, że ta zmiana dotyczy tylko proporcji osób, które poznały się online vs. offline. Jednak zmiana jaka zaszła jest dużo bardziej znacząca, bo dotyczy tego, jak te relacje się rozwijają, a później kończą. Porównaniem etapów cyklu życia relacji zajmowała się R. Kallis (2017) w swojej rozprawie doktorskiej.

Wzmacnianie i rozwój relacji w cyklu życia znajomości nawiązanej offline

Model cyklu życia relacji wg. Knappa (1978) jest próbą odzwierciedlenia rzeczywistości, w której ludzie poznają się w tradycyjny sposób. Najpierw dochodzi do interakcji między dwiema osobami. Ludzie spotykają się i wywierają na sobie określone pierwsze wrażenie. Jest to etap inicjowania znajomości. Po nim następuje faza eksperymentowania, kiedy zainteresowane sobą osoby szukają o sobie informacji i wzajemnie sprawdzają. Przejście do kolejnego etapu wiąże się z większą gotowością do odkrywania się przed drugą osobą przez co staje się ona emocjonalnie bliższa (faza intensyfikacji). Partnerzy zaczynają wspólnie podejmować różne aktywności jako para i też inne osoby tak ich postrzegają (faza integrowania), co też publicznie zostaje potwierdzone (etap związania). Opisane tutaj etapy prowadzą do umocnienia znajomości, która może być dalej utrzymywana.

Etapy osłabienia relacji w cyklu życia znajomości nawiązanej offline

Model Knappa obejmuje również etapy osłabiania relacji. Kiedy pary zaczynają używać „ja” zamiast „my” następuje etap różnicowania.  Zwiększający się dystans może prowadzić do zmian w ilości i jakości komunikacji (faza ograniczania i stagnacji). W końcu para unika okazji do rozmowy (etap unikania), żeby ostatecznie zdecydować się zakończyć niesatysfakcjonującą relację. Jednak nie każda relacja przechodzi przez wyróżnione etapy w tej samej kolejności i w ten sam sposób.

Rozwój relacji nawiązanej w sieci – nowe etapy i inne tempo

Według R. Kallis (2017) rozwój relacji nawiązanej w sieci wyróżnia przede wszystkim fakt, że występują w nim dwie dodatkowe fazy zanim dojdzie do zapoczątkowania komunikacji – tworzenie profilu (kodowanie) i przeglądanie oraz ocena innych osób (dekodowanie). Strategia prezentacji siebie i dokonywania selekcji rzutuje na etap inicjowania znajomości, bo determinuje, ile wiadomości i matchy otrzymamy. W realu, decydując się rozpocząć rozmowę, bazujemy na atrakcyjności i dostępności danej osoby. Kolejne fazy następują po sobie dość szybko. W rozwoju znajomości online ten proces może być spowolniony. Tutaj dokonuje się: wstępna ocena profilu, otrzymanie matcha, ponowna ocena kandydata i dopiero wówczas któraś z osób wysyła wiadomość inicjującą (na ich temat pisałam w tym tekście).

Dalszy proces wzmacniania znajomości nawiązanej na portalu lub przez aplikację randkową

Etap eksperymentowania w znajomości online również odpowiada prowadzeniu rozmów, ale z tą różnicą, że para przenosi komunikację na inne platformy (np. Messenger, WhatsApp, SnapChat).  Ma to nie tylko ułatwić dalszą wymianę wiadomości, ale służy również do zmniejszenia niepewności, co do tożsamości rozmówcy. Można bowiem zweryfikować, jak faktycznie wygląda, kim jest w social mediach itp., jednocześnie uzyskując coraz więcej informacji od niego samego. W zależności od zamiarów rozpoczęcia znajomości, zanim dojdzie do spotkania, to te rozmowy mogą mieć różną długość. W niektórych przypadkach relacja w sieci wchodzi w fazę intensyfikacji, ale jak pisałam tutaj, zbyt długie utrzymywanie znajomości online może być niekorzystne. Kiedy para po spotkaniu kontynuuje znajomość, to rozwija się „normalnie”, tj. zgodnie z cyklem życia relacji nawiązanej offline. Nie wszystkie znajomości mają jednak szanse dojść do wyższych faz rozwoju związku.

Sposoby zakończenia nawiązanej relacji online

Model Knappa pokazuje proces osłabienia związku występującego po etapie związania. Jednak większość użytkowników nie osiągnęła tego etapu, to ich relacja rozpadła się dużo szybciej, w dodatku nie przechodząc przez wszystkie 5 faz. Wygasanie, uzasadnienie końca relacji albo zniknięcie to trzy sposoby zakończenia nawiązanej relacji. Pierwszy z nich dotyczy zmian w ilości i jakości komunikacji, które mogą wystąpić w różnych momentach rozwoju znajomości. Chyba wielu z nas było w sytuacji, w której najpierw super się z kimś rozmawiało, ale z czasem, wymiana wiadomości stawała się mniej wciągająca. Drugi wyróżniony sposób to otwarte zakończenie. Może mieć miejsce np. po pierwszej albo kolejnej randce, kiedy użytkownik ocenia szansę kontynuacji relacji. Decyzja o zakończeniu znajomości jest wyrażona wprost, ale rzadko ma miejsce podczas spotkania twarzą w twarz. Z kolei przy zniknięciu osoba decyduje się nie angażować w dalszą znajomość, ale nie informuje o tym drugiej osoby, to tzw. ghosting.

Zmiany w randkowaniu dotyczą etapów cyklu życia relacji i stałej obecności technologii

W randkowaniu online zachodzą dwie istotne zmiany w kontekście rozwijania i zakończenia relacji. Najpierw inwestuje się dużo czasu w szukanie i poznawanie kogoś na portalu i aplikacji randkowej, a później inwestycja okazuje się fiaskiem. Co więcej, technologia obecna jest właściwie na każdym etapie rozwoju współczesnych relacji, od jej nawiązania, po utrzymywanie i rozpad. Dwie pierwsze fazy wzmacniania relacji zachodzą głównie online. Po etapie eksperymentowania, para spotyka się już twarzą w twarz. Nadal jednak partnerzy komunikują się online. Dalej, faza związania, tj. publicznej deklaracji o byciu parą może być zrealizowana w mediach społecznościowych. Możemy także obserwować proces osłabiania relacji pary przyglądając się publikowanym treściom. Co ważne, tzw. ghosting, raczej rzadko występuje w tzw. realu, tymczasem przy znajomościach online, stosunkowo często.

Wyniki badań przywoływane w artykule i jego treść powstała na podstawie:

  • Kallis R. (2017) Swipe Left or Right but What Happens for the Rest of the Night? A Qualitative Approach to Understanding the Life Cycle of Tinder Relationships. Theses and Dissertations. [dostępny online: https://knowledge.library.iup.edu/etd/1504]
  • Knapp, M. L. (1978). Social intercourse: From greeting to goodbye. Boston: Allyn and Bacon, Inc.
  • Rosenfeld M. J., Thomas R. J., 2012, Searching for a Mate: The Rise of the Internet as a Social Intermediary, American Sociological Review, 77(4).


Źródło zdjęcia: IB306660 z Pixabay